က်လာတဲ႔ ေဆးစက္အတိုင္း
အလိုက္သင္႔မေနတတ္ေတာ႔
တစ္ဘ၀စာ ကင္းဘတ္စပ်က္ခဲ႔ရတယ္ အေမ ....
တစ္ႏွစ္လံုးကုန္သြားတာေတာင္ ကၽြန္ေတာ႔မွာ
ေႏြတစ္ရက္၊မိုးတစ္စက္၊ေဆာင္းတစ္ခက္
မွမရလိုက္ဘူး အေမ ....
ေခတ္အဆက္ဆက္ ....
အကုသိုလ္ကို သံၿပိဳင္ရြတ္ဆို....
ကၽြန္ေတာ႔ တီးကြက္ေတြ ညွီေစာ္နံေနၿပီ အေမ ....
အိပ္မက္၊ စိတ္ကူး နဲ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြ ..
ခ်ဥ္ခ်ဥ္တူးတူး မူးၿပီးေရာမ်ိဳခ် ....
ကၽြန္ေတာ္ေလ ....
ပုလင္းတစ္၀က္က်ိဳးမွ အတုမွန္းသိတယ္ အေမ .....
ဒိုင္ႏိုေဆာေတြ မရွိေတာ႔ဘူး ...
မနက္ၿဖန္ မနက္ ခိုစာေကၽြးမယ္ ...
မွတ္တိုင္မွာ ရပ္ေစာင္႔ရင္း
ေနာက္တစ္ေန႔ကူဖို႔ လက္မွတ္ေပ်ာက္တယ္ အေမ ....
ဒီအတိုင္းပဲ ...
ဦးေဏွာက္ေတြမ်ိဳးတုန္းတယ္၊
ဒီအတိုင္းပဲ ...
မ်က္ရည္ေတြ သားတကြဲ မယားတကြဲ ၿဖစ္တယ္ ...
ဒီအတိုင္းပဲ ...
ကံတရားက ပံုပ်က္ပန္းပ်က္ၿဖစ္တယ္ ...
ဒီအတိုင္းပဲ ...
ဆိုးေနတဲ႔ ေသြးက အေရာင္ရင္႔ေတာ႔
တစ္ဘ၀စာ ကင္းဘတ္စပ်က္တယ္ ....
ဒီအတိုင္းပဲ ...
ဘယ္သူမွ လာမေခၚမခ်င္း ....
အေ၀က ဥၾသသံက ၾကားတစ္ခ်က္၊ မၾကားတစ္ခ်က္ ...
ကၽြန္ေတာ႔ ရင္ခံုသံေတြ ကေတာ႔
စံုလံုးကန္းခဲ႔ရတယ္ အေမ .....
No comments:
Post a Comment